Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: conglorificā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
conglorificō
|
conglorificor
|
conglorificem
|
conglorificer
|
—
|
—
|
2 p.
|
conglorificas
|
conglorificāris
|
conglorifices
|
conglorificēris
|
conglorificā
|
conglorificare
|
3 p.
|
conglorificat
|
conglorificātur
|
conglorificet
|
conglorificētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
conglorificāmus
|
conglorificāmur
|
conglorificēmus
|
conglorificēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
conglorificātis
|
conglorificāmini
|
conglorificētis
|
conglorificēmini
|
conglorificāte
|
conglorificamini
|
3 p.
|
conglorificant
|
conglorificantur
|
conglorificent
|
conglorificentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
conglorificābam
|
conglorificābar
|
conglorificārem
|
conglorificārer
|
2 p.
|
conglorificābas
|
conglorificabāris
|
conglorificāres
|
conglorificarēris
|
3 p.
|
conglorificābat
|
conglorificabātur
|
conglorificāret
|
conglorificarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
conglorificabāmus
|
conglorificabāmur
|
conglorificarēmus
|
conglorificarēmur
|
2 p.
|
conglorificabātis
|
conglorificabamini
|
conglorificarētis
|
conglorificarēmini
|
3 p.
|
conglorificābant
|
conglorificabantur
|
conglorificarent
|
conglorificarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
conglorificābo
|
conglorificabor
|
—
|
2 p.
|
conglorificābis
|
conglorificaberis
|
conglorificāto
|
3 p.
|
conglorificābit
|
conglorificabitur
|
conglorificāto
|
Plur.
|
1 p.
|
conglorificabimus
|
conglorificabimur
|
—
|
2 p.
|
conglorificabitis
|
conglorificabimini
|
conglorificatōte
|
3 p.
|
conglorificabuntur
|
conglorificanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
conglorificāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
conglorificāri
|
Participium praesentis actīvi
|
conglorificāns
|
Gerundium
|
conglorificandī
|
Gerundivum
|
conglorificandus, -a, -um
|
Основа перфекта: conglorificāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
conglorificāvī
|
conglorificāverim
|
conglorificāveram
|
conglorificāvissem
|
conglorificāverō
|
2 p.
|
conglorificāvisti
|
conglorificāveris
|
conglorificāveras
|
conglorificāvisses
|
conglorificāveris
|
3 p.
|
conglorificāvit
|
conglorificāverit
|
conglorificāverat
|
conglorificāvisset
|
conglorificāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
conglorificāvimus
|
conglorificāverimus
|
conglorificāverāmus
|
conglorificāvissēmus
|
conglorificāverimus
|
2 p.
|
conglorificāvistis
|
conglorificāveritis
|
conglorificāverātis
|
conglorificāvissētis
|
conglorificāveritis
|
3 p.
|
conglorificāvērunt
|
conglorificāverint
|
conglorificāverant
|
conglorificāvissent
|
conglorificāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
conglorificāvisse
|
Основа супина: conglorificāt-
Participium perfecti passivi
|
conglorificātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
conglorificātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
conglorificātum
|
Supinum II
|
conglorificātū
|
conglorifico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- вместе прославлять (aliquem Tert) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]