Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: circumī-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
circumiō
circumior
circumiam
circumiar
—
—
2 p.
circumis
circumīris
circumias
circumiāris
circumī
circumīre
3 p.
circumit
circumītur
circumiat
circumiātur
—
—
Plur.
1 p.
circumīmus
circumīmur
circumiāmus
circumiāmur
—
—
2 p.
circumītis
circumimini
circumiātis
circumiāmini
circumīte
circumimini
3 p.
circumiunt
circumiuntur
circumiant
circumiantur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
circumiēbam
circumiēbar
circumīrem
circumīrer
2 p.
circumiēbas
circumiebāris
circumīres
circumirēris
3 p.
circumiēbat
circumiebātur
circumīret
circumirētur
Plur.
1 p.
circumiebāmus
circumiebāmur
circumirēmus
circumirēmur
2 p.
circumiebātis
circumiebamini
circumirētis
circumirēmini
3 p.
circumiēbant
circumiebantur
circumīrent
circumirentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
circumiam
circumiar
—
2 p.
circumies
circumiēris
circumīto
3 p.
circumiet
circumiētur
circumīto
Plur.
1 p.
circumiēmus
circumiēmur
—
2 p.
circumiētis
circumiemini
circumitōte
3 p.
circumientur
circumiunto
Infīnitivus praesentis actīvi
circumīre
Infīnitivus praesentis passīvi
circumīri
Participium praesentis actīvi
circumiens
Gerundium
circumiendi
Gerundivum
circumiendus, -a, -um
Основа перфекта: circumīv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
circumīvī
circumīverim
circumīveram
circumīvissem
circumīverō
2 p.
circumīvisti
circumīveris
circumīveras
circumīvisses
circumīveris
3 p.
circumīvit
circumīverit
circumīverat
circumīvisset
circumīverit
Pl.
1 p.
circumīvimus
circumīverimus
circumīverāmus
circumīvissēmus
circumīverimus
2 p.
circumīvistis
circumīveritis
circumīverātis
circumīvissētis
circumīveritis
3 p.
circumīvērunt
circumīverint
circumīverant
circumīvissent
circumīverint
Infīnitivus perfecti actīvi
circumīvisse
Основа супина: circumīt-
Participium perfecti passivi
circumītus, -a, -um
Participium futuri activi
circumītūrus, -a, -um
Supinum I
circumītum
Supinum II
circumītū
circumeo
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: circum- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
совершать круговое движение (sol circumit PJ );
ходить кругом, обходить, объезжать, посещать (per hortum Pl ; praedia C ): proximis insulis circuitis Su посетив ближайшие (соседние) острова;
обходить, проверять, инспектировать (vigilias Sl, L );
переходить от одного к другому, упрашивая, ободряя, поощряя, уговаривая (c. plebem L ; senatum PJ ): c. milites, ut... C уговаривать солдат, чтобы...;
воен. обходить, окружать, брать в кольцо (c. hostem a fronte et a tergo QC ): c. aciem a latere aperto Cs обойти колонну с незащищённой стороны; c. sinistrum cornu Cs окружить левый фланг; circumiri ab equitatu C быть окружённым конницей;
обойти, надуть, обмануть (arte dolosa aliquem M );
обходить молчанием, воздерживаться от упоминания (c. nomen alicujus T );
излагать перифрастически: transferre aut c. Q (за отсутствием нужных слов) передавать метафорически или перифрастически. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]