Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: attaminā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
attaminō
|
attaminor
|
attaminem
|
attaminer
|
—
|
—
|
2 p.
|
attaminas
|
attamināris
|
attamines
|
attaminēris
|
attaminā
|
attaminare
|
3 p.
|
attaminat
|
attaminātur
|
attaminet
|
attaminētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
attamināmus
|
attamināmur
|
attaminēmus
|
attaminēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
attaminātis
|
attamināmini
|
attaminētis
|
attaminēmini
|
attamināte
|
attaminamini
|
3 p.
|
attaminant
|
attaminantur
|
attaminent
|
attaminentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
attaminābam
|
attaminābar
|
attaminārem
|
attaminārer
|
2 p.
|
attaminābas
|
attaminabāris
|
attamināres
|
attaminarēris
|
3 p.
|
attaminābat
|
attaminabātur
|
attamināret
|
attaminarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
attaminabāmus
|
attaminabāmur
|
attaminarēmus
|
attaminarēmur
|
2 p.
|
attaminabātis
|
attaminabamini
|
attaminarētis
|
attaminarēmini
|
3 p.
|
attaminābant
|
attaminabantur
|
attaminarent
|
attaminarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
attaminābo
|
attaminabor
|
—
|
2 p.
|
attaminābis
|
attaminaberis
|
attamināto
|
3 p.
|
attaminābit
|
attaminabitur
|
attamināto
|
Plur.
|
1 p.
|
attaminabimus
|
attaminabimur
|
—
|
2 p.
|
attaminabitis
|
attaminabimini
|
attaminatōte
|
3 p.
|
attaminabuntur
|
attaminanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
attamināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
attamināri
|
Participium praesentis actīvi
|
attamināns
|
Gerundium
|
attaminandī
|
Gerundivum
|
attaminandus, -a, -um
|
Основа перфекта: attamināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
attamināvī
|
attamināverim
|
attamināveram
|
attamināvissem
|
attamināverō
|
2 p.
|
attamināvisti
|
attamināveris
|
attamināveras
|
attamināvisses
|
attamināveris
|
3 p.
|
attamināvit
|
attamināverit
|
attamināverat
|
attamināvisset
|
attamināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
attamināvimus
|
attamināverimus
|
attamināverāmus
|
attamināvissēmus
|
attamināverimus
|
2 p.
|
attamināvistis
|
attamināveritis
|
attamināverātis
|
attamināvissētis
|
attamināveritis
|
3 p.
|
attamināvērunt
|
attamināverint
|
attamināverant
|
attamināvissent
|
attamināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
attamināvisse
|
Основа супина: attamināt-
Participium perfecti passivi
|
attaminātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
attaminātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
attaminātum
|
Supinum II
|
attaminātū
|
attamino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: at-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- брать, захватывать, отнимать (nihil quod ad eorum fortunas pertineret Capit). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]