Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: anathematizā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
anathematizō
|
anathematizor
|
anathematizem
|
anathematizer
|
—
|
—
|
2 p.
|
anathematizas
|
anathematizāris
|
anathematizes
|
anathematizēris
|
anathematizā
|
anathematizare
|
3 p.
|
anathematizat
|
anathematizātur
|
anathematizet
|
anathematizētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
anathematizāmus
|
anathematizāmur
|
anathematizēmus
|
anathematizēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
anathematizātis
|
anathematizāmini
|
anathematizētis
|
anathematizēmini
|
anathematizāte
|
anathematizamini
|
3 p.
|
anathematizant
|
anathematizantur
|
anathematizent
|
anathematizentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
anathematizābam
|
anathematizābar
|
anathematizārem
|
anathematizārer
|
2 p.
|
anathematizābas
|
anathematizabāris
|
anathematizāres
|
anathematizarēris
|
3 p.
|
anathematizābat
|
anathematizabātur
|
anathematizāret
|
anathematizarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
anathematizabāmus
|
anathematizabāmur
|
anathematizarēmus
|
anathematizarēmur
|
2 p.
|
anathematizabātis
|
anathematizabamini
|
anathematizarētis
|
anathematizarēmini
|
3 p.
|
anathematizābant
|
anathematizabantur
|
anathematizarent
|
anathematizarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
anathematizābo
|
anathematizabor
|
—
|
2 p.
|
anathematizābis
|
anathematizaberis
|
anathematizāto
|
3 p.
|
anathematizābit
|
anathematizabitur
|
anathematizāto
|
Plur.
|
1 p.
|
anathematizabimus
|
anathematizabimur
|
—
|
2 p.
|
anathematizabitis
|
anathematizabimini
|
anathematizatōte
|
3 p.
|
anathematizabuntur
|
anathematizanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
anathematizāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
anathematizāri
|
Participium praesentis actīvi
|
anathematizāns
|
Gerundium
|
anathematizandī
|
Gerundivum
|
anathematizandus, -a, -um
|
Основа перфекта: anathematizāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
anathematizāvī
|
anathematizāverim
|
anathematizāveram
|
anathematizāvissem
|
anathematizāverō
|
2 p.
|
anathematizāvisti
|
anathematizāveris
|
anathematizāveras
|
anathematizāvisses
|
anathematizāveris
|
3 p.
|
anathematizāvit
|
anathematizāverit
|
anathematizāverat
|
anathematizāvisset
|
anathematizāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
anathematizāvimus
|
anathematizāverimus
|
anathematizāverāmus
|
anathematizāvissēmus
|
anathematizāverimus
|
2 p.
|
anathematizāvistis
|
anathematizāveritis
|
anathematizāverātis
|
anathematizāvissētis
|
anathematizāveritis
|
3 p.
|
anathematizāvērunt
|
anathematizāverint
|
anathematizāverant
|
anathematizāvissent
|
anathematizāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
anathematizāvisse
|
Основа супина: anathematizāt-
Participium perfecti passivi
|
anathematizātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
anathematizātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
anathematizātum
|
Supinum II
|
anathematizātū
|
anathematizo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- проклинать, подвергать отлучению Eccl. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]