aequipero

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: aequiperā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	aequiperō	aequiperor	aequiperem	aequiperer	—	—
	2 p.	aequiperas	aequiperāris	aequiperes	aequiperēris	aequiperā	aequiperare
	3 p.	aequiperat	aequiperātur	aequiperet	aequiperētur	—	—
Plur.	1 p.	aequiperāmus	aequiperāmur	aequiperēmus	aequiperēmur	—	—
	2 p.	aequiperātis	aequiperāmini	aequiperētis	aequiperēmini	aequiperāte	aequiperamini
	3 p.	aequiperant	aequiperantur	aequiperent	aequiperentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	aequiperābam	aequiperābar	aequiperārem	aequiperārer
	2 p.	aequiperābas	aequiperabāris	aequiperāres	aequiperarēris
	3 p.	aequiperābat	aequiperabātur	aequiperāret	aequiperarētur
Plur.	1 p.	aequiperabāmus	aequiperabāmur	aequiperarēmus	aequiperarēmur
	2 p.	aequiperabātis	aequiperabamini	aequiperarētis	aequiperarēmini
	3 p.	aequiperābant	aequiperabantur	aequiperarent	aequiperarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	aequiperābo	aequiperabor	—
	2 p.	aequiperābis	aequiperaberis	aequiperāto
	3 p.	aequiperābit	aequiperabitur	aequiperāto
Plur.	1 p.	aequiperabimus	aequiperabimur	—
	2 p.	aequiperabitis	aequiperabimini	aequiperatōte
	3 p.	aequiperabuntur	aequiperanto

Infīnitivus praesentis actīvi	aequiperāre
Infīnitivus praesentis passīvi	aequiperāri
Participium praesentis actīvi	aequiperāns
Gerundium	aequiperandī
Gerundivum	aequiperandus, -a, -um

Основа перфекта: aequiperāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	aequiperāvī	aequiperāverim	aequiperāveram	aequiperāvissem	aequiperāverō
	2 p.	aequiperāvisti	aequiperāveris	aequiperāveras	aequiperāvisses	aequiperāveris
	3 p.	aequiperāvit	aequiperāverit	aequiperāverat	aequiperāvisset	aequiperāverit
Pl.	1 p.	aequiperāvimus	aequiperāverimus	aequiperāverāmus	aequiperāvissēmus	aequiperāverimus
	2 p.	aequiperāvistis	aequiperāveritis	aequiperāverātis	aequiperāvissētis	aequiperāveritis
	3 p.	aequiperāvērunt	aequiperāverint	aequiperāverant	aequiperāvissent	aequiperāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	aequiperāvisse

Основа супина: aequiperāt-

Participium perfecti passivi	aequiperātus, -a, -um
Participium futuri activi	aequiperātūrus, -a, -um
Supinum I	aequiperātum
Supinum II	aequiperātū

aequipero

Глагол, первое спряжение.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. сравниваться, догонять, достигать (aliquem aliqua re V, Nep; nemo eum labore aequiperare potest Nep).
2. приравнивать ◆ […] humanam nihilominus rationem tanto habent in pretio, tantopere extollunt, ut vel ipsi religioni aequiparandam stultissime putent. — […] тем не менее они ценят человеческий разум настолько, превозносят его настолько, что даже считают глупейшем образом его приравниваемым к этой религии. Пий IX, «Singulari quadam», 1854 г.

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: aequiperatio

Этимология

От ??