ҡыш

Башкирский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	ҡыш	ҡыштар
Прит.	ҡыштың	ҡыштарҙың
Д.	ҡышҡа	ҡыштарға
В.	ҡышты	ҡыштарҙы
М.	ҡышта	ҡыштарҙа
Исх.	ҡыштан	ҡыштарҙан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е ҡышым ҡышыбыҙ 2-е ҡышың ҡышығыҙ 3-е ҡышы ҡышы

ҡыш

Существительное.

корень: -ҡыш-

Произношение

• МФА: [qɯ̞ʂ] 

  (файл)

Семантические свойства

Ҡыш

Значение

1. зима ◆ Байрам һуңында һаламдан, сепрәк-сапраҡтан эшләнгән ҡарасҡыны яндырып, ҡышты оҙаттылар. — В конце праздника подожгли чучело, сделанное из соломы и тряпья (и таким образом) проводили зиму.
2. адъектив. зимний ◆ Хәйер, Уралда мартты ла тулыһынса ҡыш айы тип әйтергә мөмкин әле. — Впрочем, на Урале и март вполне можно назвать зимним месяцем.

Синонимы

1. ?

Антонимы

1. йәй

Гиперонимы

1. миҙгел

Гипонимы

1. ?

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От пратюркск. *Kɨĺ «зима», от которой в числе прочего произошли: др.-тюрк. qɨš «зима», азерб. qış (гыш; قیش), башк. ҡыш, казахск. қыс, караим. кыс, кыш, карач.-балк., кумыкск. къыш, алтайск., кирг., тувинск. кыш, кр.-тат. qış, тат. кыш (qış), ногайск. кыс, тофалар. ӄыъш, узб. qish (қиш‍), уйгурск. قىش (qish), гагаузск., тур. kış и др.

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

• Ҡыш бабай